1 نظرات:

Sleepless Dreamer گفت...

خیلی خیلی بلاگت واسم جالب بود همه اش رو خوندم، یه جاهایی شدیدا حس کردم که من بدون هیچی برهنه برهنه مدل یه نقاش بودم که تا اعماق روح و فکر و حس های من جلو رفته و اوج سردرگمی ها و مبهم ها و هیجان هام رو درک کرده بعد به بهترین شکلی که می شده رنگش کرده گذاشته جلوم که حالا حس هام و رنگ شده جلوم ببینم و هرچی می خوام توش غرق شم...

۱۴ آذر ۱۳۸۹ ساعت ۲۰:۲۶